To bardzo dobre pytanie na jakie często odpowiadam sobie sama jako mama gromadki dzieci.  Samo słowo „wartość” oznacza coś cennego, ważnego wymagającego wysiłku. Wartościowa książka to taka, która zmienia nas i nasze postrzeganie świata. Wartościowi przyjaciele to tacy, którzy zachęcają nas do dobrych rzeczy, czasem nawet ciągnąc nas „za uszy” w dobrym kierunku. Wychowanie oparte na wartościach pomaga dzieciom osiągnąć dojrzałość i szczęście. A każda mama dla swojego dziecka pragnie właśnie szczęścia.

Jedną z tych wartości na pewno jest męstwo. To bardzo poważne słowo w kontekście wychowywania maleńkiego dziecka. Nawet brzmi trochę na wyrost, bo męstwo może kojarzyć nam się z jakimiś wielkimi bohaterskimi wydarzeniami, mężny jest mężczyzna który broni kobiety lub swojej ojczyzny. To prawda, ale nie byłby w stanie tego zrobić bez wychowania w tej wartości od maleńkości.

Od kiedy? Od samego początku! Ale jak to? Dokładnie tak, regularne pory spania, regularne pory posiłków, nauka higieny, radzenia sobie z emocjami, czekanie na swoją kolej to wszystko pole do ćwiczenia męstwa, by ostatecznie je osiągnąć i stać się wolnym od kaprysów, zachcianek i lenistwa. Czy takiego szczęścia chcesz dla swojego dziecka? By to osiągnąć potrzeba lat pracy, w duchu sportowym z jasnym celem przed oczami.

Kiedyś dostałam taką słuszną radę: pamiętaj że, nie możesz dać tego czego nie masz! Nie nauczysz dzieci męstwa, jeśli sama nie starasz się taka być. Mężna mama zna cel i rozumie swoje postępowanie. Nie poddaje się „dyktaturze” swoich emocji, które choć same w sobie nie są ani dobre ani złe to często hamują nasze dobre działania a napędzają te złe. Dobrym przykładem, może być nasze nastawienie do codziennych obowiązków, które każda z nas ma: codzienne rytuały opieka i pielęgnacja małego dziecka.

Czy odczuwam jakąś radość z tego, że muszę zmieniać 12 pampersów dziennie, prać ubranka, pieluchy itp. raczej nie. Nasze uczucia,  gdyby nami rządziły to pewnie byśmy tego nie robiły lub odkładały jak najdłużej. Robimy to jednak, bo z miłości do dzieci przezwyciężamy swoje emocje.

To jest właśnie męstwo! Inny przykład organizacja czasu: dzieci tak jak i my na pierwszym miejscu wybiorą to co łatwe i przyjemne. To naturalne dla naszej ludzkiej kondycji. Wolimy leżeć niż stać. Tylko, że z samego leżenia nic w naszym życiu nie wyniknie. Dobrze jest nauczyć się, że najpierw robimy to co kosztuje nas  trochę mniej  lub trochę więcej wysiłku. Obowiązki domowe, bo kto bałagani ten sprząta, lekcje, bo nauka to podstawa a dopiero potem, zabawa, koledzy, film … „leżenie”.

Na koniec jeszcze dodam jeden przykład, chyba mój ulubiony: chodzi mi o wspólny posiłek przy rodzinnym stole! Nie ma lepszego miejsca do nauki męstwa, niż wspólny stół! U nas dzieci czekają, aż wszyscy siądziemy do stołu mimo, że już chętnie zaczęłyby jeść. Każdy nakłada sobie tyle ile zje, by nie marnować jedzenia. Próbujemy wszystkiego co jest na stole, bo wybredne osoby są meczące. Staramy się o wesołą atmosferę i nie marudzimy, szkoda na to czasu. Usługujemy sobie wzajemnie, by nie stać się egoistą. Starsi pomagają maluszkom a one naśladują takie zachowanie w sposób bardzo naturalny. Tyle się dzieje w trakcie jednego posiłku!

Męstwo to też: nie rozpamiętywanie przykrości, przechodzenie do codzienności nad drobnymi różnicami charakteru, punktualne wstawanie i kładzenie się spać, nie odkładanie spraw na później, dobrze wykonana praca, uśmiech pomimo zmęczenia…

Myślałaś nad takim podejściem w wychowaniu? Daj mi znać w komentarzu, co wydaje Ci się w nim najtrudniejsze?